Filmski festival u Berlinu smotra je s kojom po tradiciji počinje europska filmsko-festivalska sezona. To je ujedno, i najveći javni festival na svijetu, sa stotinjak tisuća prodanih karata u više desetaka dvorana diljem milijunskoga grada.
Zadnjih godina, međutim, to je i festival koji se muči s koncepcijom: datumskim promjenama prestao je biti pred-oskarovska premijerna platforma, a termin uoči Cannesa oteo mu je najzvučnija režiserska imena. Talijanski selektor Carlo Chatrian – koji je u toj ulozi od 2018. – usmjerio je festival jače u smjeru alternative, ali i potkresao jake veze koje je festival imao s istočnom Europom.
To je osjetila i hrvatska kinematografija, koja je u njegovom mandatu uglavnom odsutna s Berlinalea.
U glavnom programu za nagrade natječe se 20 filmova koji dolaze iz pokatkad egzotičnih kultura: tu su filmovi iz Mauritanije, Senegala, Tunisa, Dominikanske Republike, Namibije i Nepala. Domaće snage u natjecateljskom programu brani najcjenjeniji režiser ponikao iz bivšeg DDR-a Andreas Dresen.
U programu je jedan film snimljen u Hrvatskoj, s hrvatskim suautorom. Riječ je o filmu “Kroz grobove puše vjetar” američkog nezavisnog redatelja Travisa Wilkersona. Wilkersonov crno-bijeli krimić zbiva se u Splitu i prati istražitelja koji rješava niz ubojstava turista. Koscenarist filma te ujedno glavni glumac u filmu je splitski filmaš Ivan Perić. Splitski krimić igra u popratnom programu “Susreti” (Encounters).
Cijeli članak možete pročitati na: jutarnji.hr
Image by Gerd Altmann from Pixabay